پرتقال، میوه فوق العاده

پرتقال، نارنجی فوق العاده:

پرتقال درخت کوچکی است دارای برگهای سبز و گلهای سفید پوست پرتقال نارنجی رنگ، درانواع مختلف شیرین و ترش، زرد رنگ و یا قرمز می باشد. پرتقال یکی از قدیمی ترین میوه هایی است که بشر از آن استفاده می کرده است و در حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح از آن نام برده است.
پرتقال اولیه، کوچک، تلخ و پر از هسته بوده است که در اثر تربیت مهندسی ژنتیکی و همچنین انتخاب نوع بهتر و کود کافی درشت تر و شیرین تر شده است.
پرتقال ابتدا از چین به هندوستان برده شده و سپس از آنجا به نقاط دیگردنیا راه یافت.
درخت پرتقال، درختی نسبتا بزرگ بوده که ارتفاع آن به 5 تا 9 متر می رسد و چوب آن محکم می باشد. عمر اقتصادی درخت پرتقال بین 50 تا 60 سال است. به طور معمول تا 8 سالگی محصول اقتصادی ندارد. درخت پرتقال در سال های اول شاخه هایی را تولید می کند که دارای تیغ های بزرگی هستند.

مرحله نونهالی (سطح برگ) به رنگ سبز تیره، نوک تیز و گوشواره های آن نسبتا باریک و کوچک می باشد. سرشاخه های در مرحله جوانی زاویه دار بوده و در محل اتصال برگ ها خار کوچکی قرار دارد. گل ها در پرتقال به رنگ سفید و خودبارور می باشد (نیاز به گرده افشانی توسط حشرات و ... ندارد). برخی از واریته های پرتقال (انواع) دارای تخمدان استریل (عقیم) بوده و میوه های بدون بذر و کم بذر تولید می کنند. شکل میوه به طور معمول کروی تا کشیده می باشد. پوست میوه نسبتا صاف ولی بر حسب رقم و شرایط آب و هوایی متغییر است. پرتقال جنوب پوست ضخیم تر و گوشت راحت تر از پوست جدا می شود و در محل هایی که هوا در فصل رسیدن میوه خنک است (شمال) رنگ پوست و گوشت تیره تر است.
در نواحی خشک و بیابانی میوه شیرین تر و عطر آن بیشتر است. بارندگی بالا و درجه حرارت بالا سبب کاهش کیفیت میوه می گردد. بذر ها از لیمو، نارنگی بزرگتر ولی از گریپ فرود کوچکتر است و رنگ لپه آن سبز می باشد. بذر ها در پرتقال اکثرا به صورت چند جنینی می باشند. در شمال پرتقال ها ترش تر و اسید آن بیشتری دارند و دلیل آن کم بودن نور و آفتاب بوده و درخت قادر به ذخیره کردن مواد قندی نمی باشد.

از نظر شیمیایی پرتقال را منبع غنی ویتامین ث می‌دانند و جالب آنکه پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذی‌تر از پرتقال است‌.
لازم است بدانید که یک لیوان آب پرتقال، دارای 120 میلی گرم ویتامین ث یعنی دو برابر مقدار توصیه شده در روز است و علاوه بر آن دارای مقادیری کلسیم، پتاسیم، نیاسین و اسید فولیک است‌. آب پرتقال سرشار از الیاف فیبر است به ویژه اگر با گوشت میوه مصرف شود. آب پرتقال هر اندازه که سردتر باشد و در یخچال نگهداری شود ویتامین ث آن بیشتر حفظ خواهد شد.

ترکیبات شیمیایی:
پرتقال یکی از غنی ترین منابع ویتامین C می باشد. البته باید دقت کرد که ویتامین C در اثر سرما و گرمای زیاد از بین می رود.
در 100 گرم پرتقال پوست کنده مواد زیر موجود است:
آب 86 گرم
پروتئین 1 گرم
نشاسته 0/2 گرم
کلسیم 12 گرم
فسفر 40 میلی گرم
آهن 20 میلی گرم
سدیم 0/4 میلی گرم
پتاسیم 1 میلی گرم
ویتامین آ 200 میلی گرم
ویتامین ب 1 200 واحد
ویتامین ب 2 0/1 واحد
ویتامین ب 3 0/04 میلی گرم
ویتامین ث 50 میلی گرم
در 100گرم پوست پرتقال مواد زیر موجود است:
آب 70 میلی گرم
پروتیئن 1/5 میلی گرم
مواد چربی 0/2 میلی گرم
مواد نشاسته ای 25 میلی گرم
کلسیم 160 میلی گرم
فسفر 20 میلی گرم
آهن 0/8 میلی گرم
سدیم 3 میلی گرم
پتاسیم 210 میلی گرم
ویتامین آ 420 واحد
ویتامین ب 1 0/12 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/1 میلی گرم
ویتامین ب 3 1 میلی گرم
ویتامین ث 135 میلی گرم

پرتقال را می توان به سه دسته زودرس ، میان رس و دیر رس طبقه بندی کرد.

زودرس: اوایل آذر ماه میوه قابل برداشت است. مانند: Navel ، Pursen brown ، Hamline ، Marsseady ، Salvstiana 

میان رس: از آذر تا بهمن ماه میوه قابل برداشت است. مانند Juffa ، Queen ، Pineapple ، پرتقال های محلی ایران

دیررس: از ظهور گل تا رسیدن میوه یکسال طول می کشد. مانند Valencia که دارای بهترین رنگ و کیفیت در بین تمام پرتقال ها می باشد و میوه آن در فروردین و اردیبهشت قابل برداشت است. این پرتقال بهترین پرتقال جهان می باشد و عیب آن یکی دیررس بودن آن می باشد و دیگری اینکه پوست میوه و گوشت میوه به سختی به هم چسبیده اند و به همین دلیل برای تازه خوری مناسب نمی باشد.