تا قرن بیستم ترکیه، ایران و یونان تولیدکنندگان اصلی کشمش بودند و در اواسط قرن بیستم آمریکا و استرالیا به عنوان دومین تولیدکننده‌ی بزرگ کشمش در جهان شناخته شدند. امروزه صنعت کشمش آمریکا در ایالت کالیفرنیا (همان جایی که در سال ۱۸۵۱ اولین بار در آنجا کشمش تهیه شده بود)، متمرکز است.
جالب است بدانید انگوری که اولین بار کشمش از آن درست شد، در مصر و ایران حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، کشت می‌شد و در کتب عهد عتیق، انجیل و قرآن هم از آن نام برده شده است.
در ابتدای پیدایش کشمش، رومی‌ها و یونانی‌ها اماکن مذهبی‌شان را با انگور و کشمش تزئین می‌کردند و کشمش را به عنوان جایزه به افراد برنده در مسابقات ورزشی می‌دادند.
تا قرن بیستم ترکیه، ایران و یونان تولیدکنندگان اصلی کشمش بودند و در اواسط قرن بیستم آمریکا و استرالیا به عنوان دومین تولیدکننده‌ی بزرگ کشمش در جهان شناخته شدند. امروزه صنعت کشمش آمریکا در ایالت کالیفرنیا (همان جایی که در سال ۱۸۵۱ اولین بار در آنجا کشمش تهیه شده بود)، متمرکز است.
تفاوت کشمش و مویز
کشمش به انگور سبر یا زرد خشک شده گفته می شود در حالی که مویز به انگور سیاه یا انگور شاهانی خشک شده اطلاق می شود. مویز در دو نوع کم دانه و بی دانه تولید می شود.
طریقه‌ی مصرف کشمش
کشمشی که در بازار وجود دارد معمولا آماده‌ی مصرف است و می‌توان آن را به تنهایی به عنوان میان‌وعده یا همراه با برنج، انواع چاشنی‌ها، سالاد و غلات سرد و گرم مثل بلغور جوی دوسر یا گرانولا (گرانولا نوعی میان‌وعده یا صبحانه‌ی سالم و مقوی است که از ترکیب جوی دوسر پرک‌شده با عسل یا شکر قهوه‌ای تهیه می‌شود) و انواع پودینگ‌ها به عنوان یک وعده‌ی کامل مصرف کرد. کشمش هم مثل خیلی از تنقلات دیگر معمولا به‌صورت مخلوط با انواع آجیل‌ها و برای ما ایرانی‌ها همراه با نخودچی به عنوان نخودچی کشمش خورده می‌شود.
هنگامی که کشمش به محصولات پخته‌شده مثل کوکی‌ها، کیک و شیرینی اضافه می‌شود به حفظ رطوبت محصول نهایی کمک می‌کند. شما می‌توانید کشمش را به هر غذای پخته یا سرد، سالادها و سبزیجات اضافه و میل کنید.
بهتر است کشمش را در جای خشک، خنک، در ظرف‌های دربسته و تاریک نگه دارید تا رطوبت آن حفظ شود. اگر کشمش را در یخچال یا فریزر بگذارید، می‌توانید تا یک‌سال آن را تروتازه حفظ کنید. حواس‌تان باشد که کشمش را در کابینت‌های نزدیک اجاق گاز نگه ندارید چون باعث می‌شود رطوبت کشمش سریع‌تر از دست برود.
کشمش را چگونه بخوریم ؟
می توانید کشمش را به قسمتی از رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنید، برای صبحانه به جای شکر یا هرگونه شیرینی از کشمش استفاده کنید.
برای شام می توانید آن را روی سیب زمینی پخته یا سبزیجات بریزید.
در سالاد از آن استفاده کنید، که طعم لذت بخشی را می دهد.
می توانید از آن روی کلوچه و پنکیک های خود به عنوان شیرین کننده استفاده کنید و سعی کنید مصرف شکر تصفیه شده را تا حد ممکن کاهش دهید.
می توانید به عنوان میان وعده ای میوه های خشک را در رژیم غذایی روزانه تان بگنجانید.
شکلات های کشمشی نیز پر از انرژی هستند.
نحوه ذخیره سازی کشمش ها:
بهترین حالت نگهداری این است که آن را در یک مکان خشک و خنک بگذارید. اگر بیش از دو ماه آن را نگهداری می کنید بهتر است آن را در یک ظرف دردار بگذارید و در یخچال آن را نگهداری کنید، به این ترتیب حتی زمان بیش تری قابل استفاده هستند.
اگر شما کشمش را برای مصرف بعدتان می خواهید، توصیه می شود که آن را داخل یخچال بگذارید.شما می توانید آن ها را در یخچال تا یک سال و در فریزر تا دو سال نگه دارید. ذخیره سازی طولانی مدت ممکن است منجر به کریستالیزه شدن (کریستالیزاسیون یا بلوری شدن) محتوای قند کشمش شود.
برای جلوگیری از کریستالیزاسیون، کشمش ها را از ظرف دردار به یک کیسه ی ذخیره سازی انتقال دهید و تا آن جا که ممکن است هوای داخل کیسه را خارج کنید. کیسه را به درستی مهر و موم کنید و آن را در یخچال یا کابینت آشپزخانه قرار دهید. این باعث می شود که کشمش بلوری یا کهنه نشود. شما حتی می توانید آن ها را در آب گرم بشویید تا کریستال های شان را جدا کنید.